Φθινόπωρο...

Σε τούτο το μέρος, το Φθινόπωρο έρχεται πάντα στην ώρα του.. και για φέτος , τουλάχιστον.. Δεν ξέρω για του χρόνου.. Γύρω καμμένη-καημένη γη.. Απο Ανατολή, Βορρά και Δύση... στα νώτα μου έχω τη θάλασσα.. Οχι.. αυτή δεν την έχουν κάψει ακόμα.. Κάποιες άλλες όμως τις έχουν σιγοβράσει.. Τα σκυλάκια μου απολαμβάνουν τη λιακάδα και την καθαρή ατμόσφαιρα.. Στο άκουσμα όμως του.. The clash-Magnificent Seven.. τ αυτιά τους τσιτώνονται προς τα πίσω.. Αγγλικά δεν ξέρουν πέρα από κάτι λίγα ελληνικά, όμως ξέρουν να ξεχωρίζουν την τονικότητα του ήχου και τις μυρωδιές.. -Ρηγουλέτο, έλα να σου πω μιά καινούρια λέξη που έμαθα.. -Μπούκου-τσούκου-τσούκου.. Του άρεσε, δεν μπορώ να πω, αλλά έμεινε και αδιάφορος.. Επικεντρώθηκε στα πουλιά που έρχονται στα δέντρα και το καθένα με την δική του φωνή.. κάτι λέει.. Η Ζουζούνα μου όμως, που είναι καλό και σοφό σκυλί.. χαρακτηρισμός που της έχει αποδοθεί από τον αξιοσέβαστο θείο μου.. κούνησε την ουρά της και αναφώνησε ένα.. γουάου-γουάου.. και ξάπλωσε στο χώμα.. Το Φθινόπωρο ήρθε στην ώρα του.. είχε ξεκινήσει από πριν... Το χορό της σκέψης μου συνόδεψε η "δισκοθήκη" της Daria...