-τί θα κάνεις; θα μείνεις ή θα φύγεις;-να το σκεφτώ...
-α! καλά..θα περιμένω για πολύ μου φαίνεται
-εεε..τότε να τρέξω να ρωτήσω τον σοφό που κατοικεί στο δάσος
-μα..το δάσος είναι πολύ μακριά
-σου είπα θα τρέξω..
-και πού ξέρεις ότι ο σοφός θα είναι ακόμα εκεί;
-τότε να πάω στη θάλασσα, και μη μου πεις ότι είναι μακριά, να ρωτήσω τα κύματα που αγκαλιάζουν το ακρογιάλι
-και τί θα σου πουν τα κύματα..άλλα λένε την μία κι άλλα την άλλη.. κι ας είναι όλα σωστά. Εσύ τί θέλεις να κάνεις..
-θέλω να σκεφτώ..
-λίγη σκέψη, σου έχω πει..η πολλή σκέψη καίει το μυαλό και φέρνει αδράνεια πότε-πότε..είναι σαν το σκύλο που γυρνάει γύρω-γύρω να πιάσει την ουρά του. Δεν βλέπεις εμένα που σκέφτομαι τριγωνικά, τετραγωνικά και όχι κυκλικά..
-ναί..όχι μόνο το βλέπω, το αισθάνομαι κάπου-κάπου..
-τί εννοείς;
-..οι γωνίες..άμα περάσω ξυστά την γλιτώνω με καμιά γρατζουνιά..άμα πέσω πάνω τους...
-καλά..τί θέλεις τώρα..
-θέλω να μου χαρίσεις κάτι..
-τί;
-το ουράνιο τόξο
-και πού να πάω να το βρω;
-στην άκρη τ' ουρανού..
-μα..πώς θα πάω εκεί..
-να πετάξεις
-κι αν ο ήλιος κάψει τα φτερά μου;
-θα σε σώσουν οι άγγελοι
-δεν υπάρχουν άγγελοι
-υπάρχουν..εσύ δεν τους βλέπεις
-και πού το ξέρεις εσύ;
-αφού με έχουν σώσει..μέχρι τώρα
-καλά..θα το σκεφτώ...
-θα περιμένω
-πόσο μπορείς να περιμένεις;
-μέχρι να σβήσει ο ήλιος
-μα..
-κοιμήσου τώρα..αύριο θα μιλήσουμε για κάτι που έχει διέξοδο..
-ποιό;
-θα το σκεφτώ..μπορεί και να το ονειρευτώ..
-καληνύχτα..
-καληνύχτα...