Κάποτε μου μάθαινες να δένω κόμπους ναυτικούς
κι εγώ τους έλυνα και σήκωνα πανιά
στο πρώτο φύσημα του αγέρα.
Αλλοτε πλέαμε μαζί..
Λόγια κι ευχές που πέσαν στο βυθό..
αν απλώσεις τα χέρια και ψάξεις θα τα βρεις..
Αλλοτε πάλι.. έδενες στο μικρολίμανο
περιμένοντας γιά να φανώ..
Τα μικρά σκαριά δεν πιάνουν λιμάνι..
όταν ο καιρός είναι απ τη στεριά..
κόμπους δεν έχω μάθει να δένω ακόμα..
Εσύ ξέρεις από νόμους φυσικής.. βασικές αρχές..
θεωρήματα.. εξισώσεις.. στατική..
και κάθε είδους ποντικοπαγίδα..
εγώ μόλις που έμαθα να μετρώ
κι αυτό.. μέχρι το δέκα..
Πόσο γλυκά χαράζει ο νους..
μαργαριτάρια.. μαίανδροι.. σε πανιά ζωγραφισμένα
με την πνοή του ανέμου