Γατουλης...Business Class..

Στο τελος του προηγουμενου μηνα ταξιδευοντας προς Γερμανια νωρις Κυριακη πρωι και αφου ειχε απογειωθει για τα καλα το αεροπλανο ακουσα ενα ατονο..νιααου. Δεν εδωσα ιδιαιτερη σημασια. Μερικοι το ειχαν ριξει στο χασμουρητο.. αλλοι στο ξεφυλλισμα της εφημεριδας..καποιοι αλλοι στο 'take it easy' μεχρι να πατησουμε γη και μενα τ'αυτια μου ειχαν ηδη αρχισει τις παρενεργειες,ξενυχτισμενη ουσα, αποφασισα να το παιξω απουσα και να το ριξω στον υπνο. Ευγενεστατη η αεροσυνοδος, ουτε για πρωινο δεν με ξυπνησε, ευτυχως και αυτο το διαπιστωσα αφου πλεον με ειχε ξυπνησει εντονο..πεισματικο..αναζητησης..νιαουρισμα, ετσι οπως φωναζουν τα μικρα γατακια οταν αναζητουν τη μαμα τους. Διπλα μου, μας χωριζε μονο ο διαδρομος, καθοταν ενας νεαρος αντρας και εκεινη τη στιγμη πηρε απο το διπλανο του καθισμα με παραθυρο το πανινο αυτο σπιτακι μεταφορας μικρων ζωων, ανοιξε το φερμουαρ και πεταχτηκε το κεφαλακι της ψιψινας..μπορει και ψιψινου..με τα υποσχομενα χαρακτηριστικα του κεραμιδογατου. Τι ευχαριστο ξυπνημα για μενα! Αμηχανος λιγο ο νεαρος και αμιλητος το ηρεμουσε χαϊδευοντας το, η αεροσυνοδος, μαζευοντας τους δισκους, κατεθεσε κι αυτη την ζωοφιλια της και οπως φανηκε τελικα το ξυπνημα ηταν ευχαριστο και για το γατακι! Σκεφτηκα για λιγο τα δικα μου 'μπουμπουκια' κατι απο σκυλο, Λυδια 14 ετων και Ρηγας 5, και ποσο μου λειπουν κι αυτα, οπως και οι πιο κοντινοι μου ανθρωποι, οταν πρεπει να απουσιαζω για καποιο διαστημα. Μου ηρθε επισης στο νου το ποσο προσβλητικα λογια ακουγα, και νεαρη τοτε χωρις περιθωρια αντιδρασης, οταν εβγαζα βολτα τον Igloo..σχολια του τυπου..'αλλοι ανθρωποι δεν εχουνε να φανε και συ ταϊζεις αυτο το γαϊδουρι..γαϊδουρα, βρομοκοριτσο, βρομοσκυλο' και διαφορα αλλα... Μαζι με τον Igloo τα βρηκαμε τα ησυχα τα δρομακια μας, εκεινοι οι ανεγκεφαλοι δεν ξερω τι DNA παραδωσαν... Κοιταξα παλι προς το μερος τους..ο νεαρος ηταν ψηλος, αδυνατος, απλοϊκα ντυμενος και η εκφραση στο προσωπο του χαμογελαστη..γαληνια, μοιραζονταν συναισθηματα και εμοιαζε να το ειχε αναγκη...και ο γατουλης..'πρωτη μουρη στο καβουρι'..με δικια του θεση και το πρωϊνο πληρωμενο.. Δεν ξερω τι μπορει να σκεφτηκαν οι γυρω-γυρω συνταξιδιωτες σ'εκεινη την πτηση, αν και θα το ηθελα πολυ...αλλα τωρα που θυμαμαι εκεινες τις στιγμες, μου ηρθαν στο κεφαλι ωσαν κεραμιδα και καποιες εικονες της τηλεορασης.. 'αγροτες' να φωναζουν...πειναμε ρε, δεν εχουμε να φαμε...και οι ιδιοι μολις και μετα βιας χωρανε στο πλανο εξ'αιτιας του παχους τους.. ..και αλλη μια εικονα, οχι τηλεοπτικη, καλοκαιρι Μανη-Ταιναρο. Ενας βοσκος ειχε φερει τα λιγα προβατα του σε ενα απο εκεινα τα πηγαδια στους βραχους. Αφου εδωσε νερο στα προβατα, καθισε με το σκυλο του για ολιγολεπτη ξεκουραση και κολατσιο. Εβγαλε δυο κομματια ξερο ψωμι, τα εβρεξε λιγο στο νερο, το ενα το εδωσε στο σκυλο..και ετσι σαν δυο φιλοι και συνεργατες απολαυσαν εκεινη τη στιγμη της μερας ροκανιζοντας το ψωμι τους...