Ηρθες στα ονειρα μου αποψε και φωναζες το ονομα μου..
Γνωριμο καλεσμα απο το βαθος του χρονου..
Αγωνιουσα να δω τη μορφη σου...ματαια..
Γυρισες την πλατη..οπως τοτε..την τελευταια φορα..
Οταν με ειδες να μπαινω στον θαλαμο του 'Ιατρικου Κ......'
Ντρεποσουν..δεν ησουν λαμπερος και καλοντυμενος..
Ηρθα μπροστα σου..'Ωραια πυτζαμα..αναδεικνυει και το μαλλι σας..'
Σηκωσες το κεφαλι και το προσωπο σου αστραψε στο ακουσμα του 'μυστικου μας
κωδικα..'
'Σας ευχαριστω..σας ευχαριστω..και τωρα που το παρατηρω..ομορφο το ρολοϊ σας..αναδεικνυει και τα αυτια σας..' μου ανταπεδωσες..
Περασαμε υπεροχα εκεινο το απογευμα..οπως πολλα σαββατιατικα πρωινα που ερχομουν στο μαγαζι να πιουμε τον καφε μας παρεα..
Τι γελιο..ποσα εκλεκτα ανεκδοτα ειχες να πεις καθε φορα..το καυστικο πειραγμα στις πελατισσες σου..και σου ελεγα..'μα καλα, δεν καταλαβε οτι την δουλευες..' 'Τι να καταλαβουν αυτες..μηπως και ακουνε..κοπλιμεντα με μελωδικο τονο κι οτι ναναι..το μονο που καταλαβαινουν ειναι να ξοδευουν χρηματα για προσωπικη τους ικανοποιηση..' μου απαντουσες..
Θυμαμαι μια που επι δυο ωρες δεν μπορουσε να αποφασισει ποια σκουλαρικια να αγορασει..εβαζε το ενα εβγαζε το αλλο..κι εσυ καθε φορα τα καθαριζες..
Με χαμογελαστα ματια ολο γλυκα και φωνη πολλα υποσχομενη..της λες..
"Μισο λεπτο..μισο λεπτο..αφηστε αυτα..να σας δω θελω, λιγο...ναι..ναι..αυτο ειναι..να..κοιταξτε κι εσεις..ο καθρεφτης μου δεν λεει ποτε ψεμματα...εκτος του οτι δενουν υπεροχα με τα χρωματα σας..αναδεικυουν και τα φρυδια σας...σπανια βλεπω τοσο καλλιγραμμα φρυδια απο τοσο κοντα..."
Εφυγε ευχαριστημενη η γυναικα..σκουλαρικια θα αγοραζε σιγουρα.. και το ηξερες καλα αυτο..
Η προτελευταια μας συναντηση ηταν στα εγκαινια του νεου σου μαγαζιου..
Σου ειχα πει..θα αργησω αλλα θα ερθω...ησουν περιτριγυρισμενος απο πολυ κοσμο..
Και ηταν τοτε που ανεβασμενος σε μια καρεκλα, δεν ησουν και το πρωτο μποϊ..εσυ το ελεγες, οταν με ειδες.. αρχισες να φωναζεις το ονομα μου..
Εδειχνες χαρουμενος, οπως παντα..ειχες φροντισει να ειναι ολα αψογα..να τους ευχαριστησεις ολους...το μονο που ειχες κρατησει για σενα..ηταν τα αγαπημενα σου κομματια απο οπερα...
Ησουν ομως κουρασμενος, μα πιο πολυ πληγωμενος..απο συγγενεις και 'φιλους'..
Δεν το αντεξε η καρδουλα σου...καλε μου φιλε..
Ηταν ξημερωματα πρωταπριλιας...ειναι το πιο μεγαλο ψεμα που εχω ακουσει μεχρι σημερα...